Zojuist stak ik mijn hoofd naar buiten en toch niet in een oven? Nog even wachten voordat we gaan zwemmen. Wat vind jij van de Palestijnse kwestie? Dat vraagt een galeriehoudster aan me naar aanleiding van een expositie die daar gehouden wordt. Ik vind het moeilijk zeg ik. Het enige dat ik kan bedenken is dat een volk dat zo geleden heeft en weet hoe dat voelt, dat een ander volk niet aan zou kunnen doen. Aan de andere kant kun je dat ook aanvoeren als juist een reden om hard op te treden. Om te voorkomen dat er een soortgelijke situatie ontstaat. Ik denk dat zelfs als je een kenner bent van de geschiedenis dat het moeilijk is om een mening te hebben. Er bestaat niet zoiets als een waarheid. Zover kwam ik trouwens niet bij haar. Zij vertelde dat 80% van de Israelische kunstenaars tegen deze expositie zijn. Maar omdat het een democratisch land is moet ook deze expositie getoond worden. Mijn beeld is gekleurd vanwege alle boeken die ik gelezen heb. Om te beginnen in de vijfde klas van de lagere school. Boeken over de oorlogsmisdaden die tegen de Joden begaan zijn.

Ik stelde Tom voor om vanmorgen even naar boven te lopen om de Bahia tuinen van boven te bekijken. Dat wilde hij niet. Flauw he! En dat terwijl het zweet juist zo lekker over mijn rug liep. Dan maar even wat eten en terug naar het appartement. Ik begon met liggend lezen en uiteindelijk heb ik een uurtje geslapen. Het boek dat ik lees is van een Israelische schrijver. Het is boeiend. Vanmorgen waren we in de Arabische wijk. Er was veel kunst te ontdekken op straat. Dat vind ik leuk. Kunst spotten.

Akko of Acre is een kunstzinnig plaatsje op zich. Al is het alleen maar vanwege de turkooizen deuren en luiken. Een echt oud plaatsje. De vraag was op welke dag we zouden gaan. In de LP werd aangegeven dat als je vroeg genoeg bent je de visserschepen in en uit kunt zien varen en de levendige handel. Zondag (nieuwjaarsdag) leek ons geen goede dag. Dan maandag. Ook omdat de bevolking hier over het algemeen bestaat uit Arabieren, die niets hebben met Joods nieuwjaar. We waren er rond 09.00 uur. En het plaatsje sliep nog. Heerlijk om met zijn tweeen een beetje door de nauwe uitgesleten straatjes te zwerven. De boten lagen allemaal stil in de haven. Er was een overdekt marktje. De Moskee was te bezoeken. Ik mocht er ook in (met een sjaal om mijn schouders). Een mooi complex. Met een tuin erbij. Hoe langer je kijkt hoe meer je ziet aan details, muurschilderingen etc.. Daarna door naar Roche Ha' nikra. Op de grens met Libanon. Met de kabelbaan steil omlaag en dan een wandeling door de grotten met sporen van de invloed van de zee. Erg mooi. In de tweede wereldoorlog is hier een spoorbaan aangelegd. Die verbond Israel, Libanon en Syrie. Na de oorlog heeft de Hagana de tunnel opgeblazen om te voorkomen dat ze gebruikt zouden worden om Israel aan te vallen. Het was hier zowaar druk met toeristen. Gisterenavond een rondje om gegaan. De tuinen van Bahia verlicht gezien. Erg mooi ook. En de Duitse wijk. The German Colony. Daar vind je de luxe restaurants. Een Engelse vrouw deed haar beklag tegen mij over het feit dat het daar al zo duur was en dat ze er dan ook nog eens een percentage erbovenop doen voor taxes en service. Ja, vertel ons wat. Als ze het er niet vast bijrekenen dan omcirkelen ze de zin waarin staat dat het exclusief taxes en service is. Ze gaan ervan uit dat je er dan 10% bovenop doet. Los van de kwaliteit van de service, ha, ha.

Morgen moeten we de auto inleveren in Tel Aviv. We hebben een hostel in Jaffa. Het gaat nu wel erg hard!

Liefs Jeannette