Jaffaanse dagen

Jaffaanse dagen Jaffa is een badplaats. Je kunt hier een strandwandeling beginnen en ver in Tel Aviv eindigen.  We zijn over het strand teruggelopen nadat we de auto ingeleverd hadden. Ook hier behoorlijke golven. En een hondenstrand. Zo leuk om te zien. We hadden een date gisteren. Met een collega van Tom. Hij heeft ons naar een leuke plek gebracht waar we wat gegeten hebben. Uitermate gezellig. Vanmorgen hebben we oud jaffa uit en te na bekeken. En sommige stukken twee keer toen we even niet meer wisten welke kant op naar het hostel. In oud jaffa liepen grote groepen onder begeleiding rond. Wij hebben een andere weg ingeslagen. Als we dachten een ongerept terras gevonden te hebben kwam er een groep de hoek om zetten. Later toen we een terrasje gevonden hadden kwamen ze voorbij op weg naar de bus. Een groep en profil. Puffende dames; moeizaam vooruit komend en ondanks hun grite hoeden keken ze niet vrolijk. Zo van opzij hadden ze allemaal hetzelfde figuur. In onze buurt veel spiegelwinkels. Teveel spiegels om in de winkel te passen. Zo lopen we een stukje waar we onszelf goed kunnen bekijken. Van opzij -:)

Laatste dag in Haifa vandaag

Zojuist stak ik mijn hoofd naar buiten en toch niet in een oven? Nog even wachten voordat we gaan zwemmen. Wat vind jij van de Palestijnse kwestie? Dat vraagt een galeriehoudster aan me naar aanleiding van een expositie die daar gehouden wordt. Ik vind het moeilijk zeg ik. Het enige dat ik kan bedenken is dat een volk dat zo geleden heeft en weet hoe dat voelt, dat een ander volk niet aan zou kunnen doen. Aan de andere kant kun je dat ook aanvoeren als juist een reden om hard op te treden. Om te voorkomen dat er een soortgelijke situatie ontstaat. Ik denk dat zelfs als je een kenner bent van de geschiedenis dat het moeilijk is om een mening te hebben. Er bestaat niet zoiets als een waarheid. Zover kwam ik trouwens niet bij haar. Zij vertelde dat 80% van de Israelische kunstenaars tegen deze expositie zijn. Maar omdat het een democratisch land is moet ook deze expositie getoond worden. Mijn beeld is gekleurd vanwege alle boeken die ik gelezen heb. Om te beginnen in de vijfde klas van de lagere school. Boeken over de oorlogsmisdaden die tegen de Joden begaan zijn.

Ik stelde Tom voor om vanmorgen even naar boven te lopen om de Bahia tuinen van boven te bekijken. Dat wilde hij niet. Flauw he! En dat terwijl het zweet juist zo lekker over mijn rug liep. Dan maar even wat eten en terug naar het appartement. Ik begon met liggend lezen en uiteindelijk heb ik een uurtje geslapen. Het boek dat ik lees is van een Israelische schrijver. Het is boeiend. Vanmorgen waren we in de Arabische wijk. Er was veel kunst te ontdekken op straat. Dat vind ik leuk. Kunst spotten.

Akko of Acre is een kunstzinnig plaatsje op zich. Al is het alleen maar vanwege de turkooizen deuren en luiken. Een echt oud plaatsje. De vraag was op welke dag we zouden gaan. In de LP werd aangegeven dat als je vroeg genoeg bent je de visserschepen in en uit kunt zien varen en de levendige handel. Zondag (nieuwjaarsdag) leek ons geen goede dag. Dan maandag. Ook omdat de bevolking hier over het algemeen bestaat uit Arabieren, die niets hebben met Joods nieuwjaar. We waren er rond 09.00 uur. En het plaatsje sliep nog. Heerlijk om met zijn tweeen een beetje door de nauwe uitgesleten straatjes te zwerven. De boten lagen allemaal stil in de haven. Er was een overdekt marktje. De Moskee was te bezoeken. Ik mocht er ook in (met een sjaal om mijn schouders). Een mooi complex. Met een tuin erbij. Hoe langer je kijkt hoe meer je ziet aan details, muurschilderingen etc.. Daarna door naar Roche Ha' nikra. Op de grens met Libanon. Met de kabelbaan steil omlaag en dan een wandeling door de grotten met sporen van de invloed van de zee. Erg mooi. In de tweede wereldoorlog is hier een spoorbaan aangelegd. Die verbond Israel, Libanon en Syrie. Na de oorlog heeft de Hagana de tunnel opgeblazen om te voorkomen dat ze gebruikt zouden worden om Israel aan te vallen. Het was hier zowaar druk met toeristen. Gisterenavond een rondje om gegaan. De tuinen van Bahia verlicht gezien. Erg mooi ook. En de Duitse wijk. The German Colony. Daar vind je de luxe restaurants. Een Engelse vrouw deed haar beklag tegen mij over het feit dat het daar al zo duur was en dat ze er dan ook nog eens een percentage erbovenop doen voor taxes en service. Ja, vertel ons wat. Als ze het er niet vast bijrekenen dan omcirkelen ze de zin waarin staat dat het exclusief taxes en service is. Ze gaan ervan uit dat je er dan 10% bovenop doet. Los van de kwaliteit van de service, ha, ha.

Morgen moeten we de auto inleveren in Tel Aviv. We hebben een hostel in Jaffa. Het gaat nu wel erg hard!

Liefs Jeannette

Hotspots

Heet is het nog steeds. De bedoeling is om 's morgens op tijd te vertrekken. Tot nu toe is het steeds gelukt om op het heetst van de dag bij een bezienswaardigheid aan te komen. Ik geef toe gisterenochtend had ik gewoon geen puf om op te schieten. We zijn in en rond Haifa blijven hangen. De eerste hotspot zorgde ervoor dat we zo moesten lachen dat ik meteen over mijn dufheid heen was. Met de kabelbaan, wij met zijn tweeen en drie karretjes naar boven. Vervolgens struikelde je over de geweldige kerk die naast het stationnetje stond. Een hoogtepunt, Die hadden we zo gezien. We wilden nog naar de grot van Ilea. Dat is tot op heden niet gelukt. Met de auto konden we het niet vinden en lopend was niet te doen werd ons verteld. Toen het duidelijk werd dat we hier niets meer gingen doen zei Tom: 'als we opschieten halen we de kabelbaan nog'. Het vertrek was 1 keer per 15 minuten. Daar kwamen we achter nadat we op de heenweg een tijdje hadden zitten wachten. Dat lukte precies. Toevallig reden we langs de tuinen van Baia. En die zijn schitterend! Je mag alleen in het eerste stukje. De rest moet onder begeleiding. Dat eerste stukje met een paar treetjes was al flink afzien. Erg mooi! Daarna verder naar de dierentuin van Haifa. Dat zal te maken hebben met mijn Artis verleden.... De weg daalde gestaag. Iets te eten was er niet. Wel een ijsje. En het was rond het middaguur. Bijzonder vinden wij dat je in een ruimte met een aantal grote roofvogels bent. Er zat er een boven ons hoofd op een tak. Er lagen drie jonge wolven zonder ouders. En een witte tijger. En ja, toen we helemaal beneden waren moesten we weer omhoog. Behoorlijk steil. Gelukkig kwam er net een golfkarretje aan. Wij mochten mee naar het opstappunt. En konden daar blijven zitten tot de uitgang. En ik maar het idee hebben dat dat voor luie mensen is, ha.ha. Daarna zijn we naar het strand gereden. Hele hoge golven; rode vlaggen overal. Best heftig! Eerst heb ik mijn zonnebril opgehouden omdat ik dan tenminste wat zie. Na een paar dreigende golven toch maar afgezet en naar het strand teruggebracht. Dat was maar goed ook. Even daarna gingen zowel Tom en ik onderuit bij een reuzegolf. Erg leuk en lekker. Daarna in badpak terug naar ons appartement. Onder het genot van een biertje wat gespeeld met de Iphones en gelezen.

Wordt vervolgd......

Vreemd

Buiten is het feest(?) in volle gang. Het begint als we op het balkon gaan zitten. Eerst denk je dat het een auto met de radio op standje hopeloos is. Dan komt het terug en krijg je het vermoeden dat het iets anders, meer blijvends, is. We zitten lekker te lezen. Tot op zekere hoogte lukt het de bassen buiten te sluiten. Zo erg is het nou ook weer niet. Toch gaan we op een gegeven moment naar binnen. De wifi doet het niet. Ik ga naar de overkant naar de receptie en breng ook "het feest" ter sprake. Ze zegt dat het uiterlijk tot 21.00 uur duurt en dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Waar ze die wijsheid vandaan haalt? Het dreunt nu nog steeds op de achtergrond. Gisteren duurde het lang voordat tot ons doordrong dat het vuurwerk was dat we hoorden ivm oud en nieuw. Vreemd. Zondag is het nieuwjaarsdag. Morgenavond is het oudjaarsavond. Dat belooft wat! Wij gaan morgen naar Akko en Rosh... het laatste zijn grotten. Op de grens met libanon. En daartussen stranden. Even lekker een duik nemen... De laatste paar dagen verblijven we in Jaffa. Even buiten Tel Aviv. Daar gaan we uit eten met een collega van Tom en haar man. En tom heeft nog een lopende afspraak. Het is vreemd dat we aan onze laatste week toe zijn. Aan de ene kant lijkt het of we er pas zijn; aan de andere kant ook weer niet. Voor strakjes; welterusten. XU

nieuwe plek

Vanmorgen zijn we van Jeruzalem naar Haifa gereden. Het plan was om eerst een route te nemen dwars door de Westbank. Nadat ik geinformeerd heb bij de receptie en op internet heb gecheckt besluiten we om een andere route te nemen. Er zijn pas demonstraties geweest en hoewel er nu niets aan de hand is kan dat zomaar omslaan. We blijven hier zes nachten en verkennen van hieruit de omgeving. We hadden nog net op tijd een kamer. Het is volgende week nieuw jaar in Israel en iedereen is vanaf morgen een week vrij of zo. Iemand vertelde ons dat er dan niets meer te krijgen is in het Noorden. En dus moesten we snel schakelen. We hebben hier een appartement. Heerlijk. En we kunnen meteen de kosten wat drukken door zelf te koken etc. Israel is veel duurder dan we hadden gedacht. We hebben tot nu toe eenvoudige accommodaties gehad die evengoed veel duurder zijn dan dat we normaal uitgeven. Dus hebben we ons budget moeten opschroeven. Niets aan te doen. Het is een prachtig land en het is stralend weer. Naast me zit een jongen te telefoneren met zijn vriendin en uit het gesprek begrijp ik dat er niets meer vrij is. Vandaag hebben we rustig aan gedaan. Gisterenavond hebben we heerlijk gegeten en wijn gedronken. We zijn het ontwend! En dat hebben we gevoeld vandaag. Haifa is een grote stad met een grote haven. Ook stranden en mooie plekken in de buurt. Nu gaan we wat aan het eten doen en morgen maar een plan maken.

Liefs Jeannette

Heftig

Deze dag staat in het teken van de geschiedenis. Het Herzel museum. I have a dream. Dreyfus. Zionisme. En dan het pad naar yat fashem. Ontelbare lichtjes. Charlotte Salomon. Tekeningen van mensen gemaakt in de kampen. Namen van kampen die ik niet ken, en de namen die ik wel ken. De terechtstelling van Eichmann. En ons niet kunnen voorstellen datmensen tot zoiets in staat zijn.

Veelzijdig

Twee dagen door Jeruzalem gelopen. Heel divers. Je komt ogen tekort. Het is wel lastig om op de juiste tijd bij de juiste poort te zijn om de oude stad in te kunnen. Ach, dan lopen we gewoon nog een stukje..... Heel veel overdekte markten in de oude stad. Grappig om orthodox Joodse mannen een kinderwagen te zien duwen. Veel vrouwen in het zwart ook hier. En de traditionele joodse vrouw heeft een hoofddoekje om en ook alles bedekkende kleding in saaie kleuren. Gisteren hebben we een prachtige kerk van binnen gezien. Vandaag waren we precies te laat voor de kerk van alle geloven en de kerk van Magdalena op de Olijvenberg. Dat heeft ons een prachtige wandeling opgeleverd aan de zuidkant van Jeruzalem. Langs de muur. Met verre uitzichten.

Zojuist hebben we een wandeling gemaakt langs de Westmuur zoals gebouwd in de tijd van Herodes. Heel gek idee. Eigenlijk kun je maar een klein stukje van deze muur zien (de klaagmuur). Erg boeiend wat de gids allemaal vertelde. Veelomvattend. Voor goed zou ik het nog een keertje na moeten lezen.

Morgen de laatste dag alweer in Jeruzalem. Je denkt zeeen van tijd te hebben en toch vliegt de tijd om.

Kijken of ik nog een paar fotoos erop kan zetten voordat de tijd voorbij is.

Liefs vanuit een zonnig en warm Jeruzalem.

Jeannette en Tom

Jerusalem

Jerusalajem Na een aantal dagen rondom de Rode en Dode zee en woeste natuur is het even wennen. Een grote stad. Met de kaart op schoot en geen idee van welke kant we binnen komen. En dan er achter komen dat we iets te ver zijn. Keren en dan weer vast in de file tussen bussen, vrachtwagens en overstekende voetgangers. En dan ziet Tom een parkeerterrein. Snel weg met die auto. We zijn vlakbij.  Dat was gisteren. Vanmorgen op weg. Naar de oude stad. Een detail. Ik dacht dat het hier minder heet zou zijn. Ok iets minder dan aan de Dode Zee, maar toch 33 graden. Heel veel gezien. Ook de klaagmuur. Afgesloten met een heerlijk diner. Buiten. Vissig. Erg goed. En nu moe en voldaan.